venerdì 14 aprile 2017

VENNIRI E SANTU (Poesia di Diego Capitano)



VENNIRI E SANTU 
Di l’anta cruci scíddica  e gucciulía sangu ‘nuccenti…
fina ‘ncapu di mía…  un sangu russu…  Onniputenti…   
cá spiddíri á  tutti fá:  piccatu e malatía.
‘Nsilenziu  lu Signuri  stá  nidd’úri  d’amara  aunía…
á  li dulurusa  spasmi di lu martiri figliu… cú  chióva
intra mani e piedi…  ‘ncruci appinnutu a lu muríri.
Si ‘zittí  lu Patreternu  á  lu ‘mpricári di lu murénti
 Cristu:  nuostru Sarvaturi… cú l’ucchiuzzi á vavaredda
Jittati all’antu cielu… spinutu… ‘nchiúvatu suspirava:
‘’Patri miu!... Patrúzzu!… Pirchí m’abbannunásti?...’’
 Poi… cumpurtava la Matri: ‘’ Nun chianciri o Matri
pí st’eterni  carni mia… ma  pí tutti li tó  figli chianci
e cumpórtali  cá su dispiérsi e scunsulati!... ‘’
Lu cori e l’arma  la Madonna  avía  agghiazzáti… e un
chiantu á  spíccica cori… trasíva  intra li spanti  carni
di lu discepulu  Giuvanni.

Ma la Vergini assuppata di lu só stessu sangu cá pinniva
vanniáva  á cori addiluratu  e l’armu strittu e suffucatu:
‘’ Figliu miu!...  Patri! Frati e maritu!… Cú  ti marturiá?…
Cú ti spugliá  senza  aviri tuttu stú drittu?... ‘’
L’ura  fú la nona quannu  á lu cielu…  spirá  Gesú… tuttu
era cunchiútu!...
Ed  eccu  la  furia  e  l’ira  di  Diu  scatinarisi  ‘nterra!...
La  ‘rággia  e  lu duluri di lu  Signuri!...  Fúrmini  e tróna!…
Un chióviri á  timpesta  e  trimari la terra  á  lu sentiri la 
vuci  ‘ngusciáta di la Beddamatri:  ‘’ Figliu!... Figliu bieddu
cá mi lassásti!...  Ah! Figliu… amurusu  Gigliu!… Figliu miu
Sangu virmigliu!...
O  figliu cá di murtali  duluri nun m’arrispunni!...  Figliu miu…
Cori giucúnnu!...  Cú  ti  ‘nchiuvá  arma mia… cá lu cori miu
haiu di luttu  astutatu… ruttu  e  ‘ngustiatu?...
Chiancíva  Maria  e  ‘ná  lama  ‘cí  spirtusáva  ‘u cori.
Nivuru  lu só mantu…  fici  nivuru  lu cielu…  poi  ddú chióviri
 á riétini stisi  scampá  e  lu munnu  canciá facci e  culuri.
Viditi!... Stú  lignu ‘nsanguliátu  e binidittu…  unni  li romani
á Girusalemmi  ‘cí ammazzaru  ‘ncruci  a  Cristu… ora cá di
tánnu di la morti  è  risortu… á  n’antri  cristianuzzi  ‘ní  ristá
pí sempri stú  segnu  ‘mpíntu…  di stú  Santu Crucifissu:   
‘ní  la Frunti… ‘ní  li  Spaddi  e  ‘ní  lu Piéttu.

Diego Capitano

Nessun commento:

Posta un commento